W sztuce Moralność pani Dulskiej autorstwa wybitnej polskiej pisarki i aktorki Gabrieli Zapolskiej poznajemy rodzinę mieszczańską: państwa Dulskich oraz. 1 Trzy razy wymienione nazwisko Dulskie — nazwisko moich córek przy takim skandalu. Ależ, proszę pani — chyba pani zna przyczyny i. 2 dulska. Nie ma, mój panie! Hesia nic nie szanuje. Nigdy z ciebie nie będzie kobieta jak należy. Dziewczęta wybiegają. zbyszko. Nie ma czarnej kawy. 3 Moralność pani Dulskiej. SCENA VI. Dulska — Dulski — Zbyszko. Dulski, zasuszony urzędnik, wchodzi ubrany bardzo porządnie, do wyjścia — czyści. 4 Moralność pani Dulskiej to tragifarsa: przeplatają się w niej elementy komedii i tragedii, ukazuje ludzką głupotę, pazerność, skąpstwo oraz hipokryzję wypaczającą stosunki społeczne. Gabriela Zapolska niezwykle przenikliwie widzi wady zarówno indywidualne, jak środowiskowe czy charakterystyczne dla całej zbiorowości. 5 Z lewej (sypialnia małżeńska) wchodzi Dulska w stroju niedbałym. Papiloty — z tyłu cienki kosmyk — kaftanik biały wątpliwej czystości — halka włóczkowa krótka, poddarta na brzuchu. Idzie, mrucząc — świeca w ręku. Stawia świecę na stole — idzie do kuchni. 6 Przecież wielmożna pani uż nie raz, nie dwa mówiła, że mówiła No — ale teraz to pomoże. ksiądz Bo ksiądz mówił żeby ode ść. Czy ty u księdza służysz, czy u mnie? Ale a księdza muszę słuchać. Idź po mleko i po bułki. Moralność pani Dulskiej. 7 OSOBY: pani dulska pan dulski zbyszko dulski hesia, mela DULSKIE juliasiewiczowa z dulskich lokatorka hanka tadrachowa Rzecz dzieje się w mieście. Gabriela Zapolska Moralność pani Dulskiej 3. 8 SCENA VI. Dulska — Dulski — Zbyszko. Dulski, zasuszony urzędnik, wchodzi ubrany bardzo porządnie, do wyjścia — czyści Czytaj więcej. Gabriela Zapolska. Moralność pani Dulskiej. 9 Pierwsza część cyklu „Moralność pani Dulskiej”, z kontynuacjami Pani Dulska przed sądem i Śmierć Felicjana Dulskiego. Sztuka grana także z podtytułem Tragifarsa kołtuńska. Ten dramat został wybrany jako lektura w ramach „Narodowego Czytania” w roku. Imię pani Dulskiej 10 Dziecko posiada dwoisty status w literaturze. Niekiedy przypisywana jest mu naiwność, dzięki czemu obserwowany przez nie świat odkrywa swą obłudę. Kiedy indziej. 11